„JA TEŻ CHCĘ MIEĆ RODZEŃSTWO”, A. LINDGREN, Wyd. Zakamarki, Poznań 2008

Kiedy miałam kilka lat moim największym marzeniem było mieć rodzeństwo. Najbardziej chciałam mieć starszego brata lub ewentualnie siostrę rówieśniczkę. Kiedy miałam pięć lat, rodzice wreszcie oznajmili mi, że wkrótce urodzi się moja siostrzyczka. Ogromnie się ucieszyłam! Pewnego dnia, uszykowałam dla niej najlepszą kolorowankę i kredki jakie miałam i wyruszyliśmy z tatą do szpitala odebrać mamę i Mariannę. Kiedy ją zobaczyłam, strasznie się zasmuciłam. „Jak to, przecież ona jest mała, czerwona, nie umie mówić, tylko ciągle ryczy!”- myślałam tak przez długi czas. Nie szło się z nią bawić, a gdyby tego było ciągle mało, wszyscy naokoło zachwycali się tylko tą „wrzeszczącą małpą” (przepraszam, ale tak właśnie o niej wtedy myślałam). Dziś wiem, że rodzice zwyczajnie nie przygotowali mnie do przyjęcia nowego członka rodziny. Mam nadzieję, i z moich obserwacji wynika, że rzeczywiście tak jest, iż współcześnie rodzice częściej przeprowadzają z dziećmi trudne rozmowy, przygotowując je na istotne zmiany. Pomocne w takich sytuacjach bywają oczywiście książki, opowiadania, bajki.

„Ja też chcę mieć rodzeństwo” to opowiadanie, które można zaliczyć do kategorii terapeutycznych, to znaczy uświadamiających problem oraz uczących pewnych umiejętności. Autorką jest znana chyba wszystkim Astrid Lindgren. Bohater książeczki- Peter- pragnie mieć rodzeństwo, lecz kiedy pojawia się na świecie jego młodsza siostrzyczka, nie może sobie poradzić z uczuciem zazdrości (no i skąd ja to znam?). Lindgren pięknie wyjaśnia swojemu małemu czytelnikowi, jak to jest z młodszym rodzeństwem, jakie zmiany następują w rodzinie, czy rodzice kochają jeszcze swoje starsze dziecko, czy są jakieś korzyści z pojawienia się nowego członka rodziny.

Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich maluchów spodziewających się rodzeństwa! Rodzicu, musisz sobie jednak zdać sprawę-by bajka terapeutyczna spełniła swoją rolę musi być czytana wielokrotnie!