"Tak oto w Domu Bożym, zaczęła się moja kariera kryminalistki, tyle że zamiast rewolweru miałam lejące pióro, a moją nagrodą nie było srebro, lecz książki."
Każdy z nas jest inny, wyjątkowy. Tylko u niektórych widać to na pierwszy rzut oka. Różne proporcje ciała, niepełnosprawności, tatuaże, kolczyki, płcie, zachowania, ubrania, style życia, kolor skóry, wyraz twarzy... Jesteśmy tacy różni, że nie znajdziemy na świecie dwóch takich samych osób. Jakie to fascynujące!
Wyobraźcie sobie, że nie słyszycie- nie rozumiecie więc co inni do Was mówią, nie potraficie nauczyć się słów języka polskiego, nikt Was nie rozumie. Żyjecie sami wśród ludzi. Obserwujecie świat dookoła i interpretujecie go po swojemu. Nie znacie języka migowego, bo nikt go Was nie nauczył. Jesteście więc bezjęzyczni.
Pożądanym stanem na świecie jest oczywiście pokój. Wszyscy tego pragniemy i staramy się do tego dążyć, stąd by zapewnić sobie bezpieczeństwo, państwa wchodzą we wspólnoty i sieci powiązań.
Jedenastoletnia Addie jest autystyczna. Jej zmysły odbierają bodźce zbyt intensywnie. Zwykłe światła są zbyt intensywne. Dźwięki za głośne. Uściski za mocne. Zapachy szczypiące. Smaki za ostre.