Każdy z nas jest inny, wyjątkowy. Tylko u niektórych widać to na pierwszy rzut oka. Różne proporcje ciała, niepełnosprawności, tatuaże, kolczyki, płcie, zachowania, ubrania, style życia, kolor skóry, wyraz twarzy... Jesteśmy tacy różni, że nie znajdziemy na świecie dwóch takich samych osób. Jakie to fascynujące!
Ale dlaczego ta pani tak dziwnie wygląda? Czemu ten pan nie ma nóg? A ta pani jest taka mała? A dlaczego ten pan grzebie w śmietnikach? Czemu tak brzydko pachnie? A dlaczego ta pani ma tyle tatuaży i kolczyków? Ale ten pan jest silny! Ale ta pani jest gruba! Ale ten pan jest biały! A tamta osoba, to pan czy pani? A dlaczego ten pan jeździ na takim dziwnym wózku? A ten pan czemu nosi długą czarną sukienkę? - pytają najmłodsi.
Książka "Jedno oko na Maroko" daje odpowiedzi na pytania, które nurtują od zawsze wszystkie dzieci (i nie tylko), jednak dorośli nie chcą na nie odpowiadać. Albo nie wiedzą co powiedzieć. Niektórzy nazywają dociekliwe dzieci wścibskimi, inni niegrzecznymi. Ale co złego jest w tym, że kilkulatek jest ciekawy ludzi, których spotyka? To wspaniale, że ich dostrzega, że widzi różnorodność. I nic złego w tym, że pyta. Prawda jest taka, że my, dorośli też jesteśmy ciekawi, tylko nie pytamy. A wtedy nasze niezaspokojone zaintrygowanie, zamienia się w strach przed innością, wstręt, agresję wobec różniących się od nas osób. To już lepiej pytać, jak to robią najmłodsi, i nie błądzić!
"(...) jak ludzie czegoś nie rozumieją, to bardzo często się boją. I wtedy robią się nieprzyjemni"- zauważyła jedna z bohaterek książki. Inna stwierdziła: "Mam wrażenie, że ludzie często nie zdają sobie sprawy, że na świecie są tacy, co wyglądają inaczej (...). Boli mnie to wytykanie. Ono jest dla mnie poniżające.".
Podczas lektury poznamy Andrzeja, którego skóra nie ma pigmentu. Pawła i Tomasza, którzy są bliźniakami. Lecha, który lubi chodzić nago po domu. Edytę, która fizycznie jest mężczyzną. Zygmunta, który jest bezdomnym. Marcina, który jest kulturystą. Wiolę, która ma krótkie nogi i krótkie ręce. Katarzynę, która jest otyła. Edmunda, który siedział w więzieniu. Anią, która nie ma rąk. Adama, który jest księdzem. Marilyn Rosę, która ma mnóstwo kolczyków w różnych częściach ciała, wiele tatuaży i język, jak u węża. Marka, który jest niewidomy. Oraz Jarka, który stracił obie nogi.
Wywiady z nimi są krótkie, lecz odpowiadają na najważniejsze pytania. Uzupełniają je zdjęcia i ciekawe grafiki. I to właśnie obrazy mają tu dość duże znaczenie, bo w pierwszej kolejności to one przyciągają wzrok, ciekawią i nakłaniają do zadawania pytań.
"Jedno oko na Maroko" zostało wydane po raz pierwszy w 2013 roku. Bohaterowie są więc starsi o 10 lat, lecz historie, które opowiedzieli wciąż są aktualne i ważne. I pozostaną takie przez kolejne lata.
Kategoria wiekowa: 7+
Ilość stron: 112
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.