„WRAŻLIWE DZIECKO”, J. Poland, Wyd. Rebis, Poznań 2011

Czy Wasze dziecko jest w wieku poniemowlęcym, a mimo to CZĘSTO:

• budzi się, gdy w pokoju robi się jasno?

• jest bardzo niespokojne, przebywając w hałasie- przeszkadza mu odgłos domowych sprzętów, ruch uliczny, gwar w miejscach publicznych, głośna muzyka?

• nie lubi i w związku z tym nie przełknie pewnych konsystencji pożywienia?

• dusi się lub inaczej silnie reaguje na określony zapach?

• jest rozdrażnione, nie może się na niczym skupić, płacze z powodu dotyku nowego, sztywnego lub szorstkiego ubrania?

• trudno znosi zarówno wysokie, jak i niskie temperatury?

• jest bardzo nieśmiałe?

• nie lubi niespodzianek, zmian?

• potrzebuje dużo czasu, by się zaadoptować do nowej sytuacji?

• negatywnie odczytuje sens wypowiedzi, twierdząc że jest nie lubiane, nie kochane?

• jest przerażone, gdy mówi się (nie krzyczy!) do niego podniesionym głosem?

• wszędzie widzi problemy?

• zadaje pytania typu: „A jeżeli ktoś mnie porwie?”, „Co będzie, jeżeli nie trafię do domu?”, „A co, jeżeli mamie coś się stanie?” itd. ?

Jeżeli na któreś z pytań odpowiedziałaś twierdząco, być może Twoje dziecko jest nadwrażliwe. Taki kilku lub kilkunastolatek naprawdę cierpi, kiedy Tobie się wydaje, że przesadza. A on potrzebuje pomocy! Spokojnie, niekoniecznie potrzebny jest psycholog, możecie sobie z tym poradzić stosując odpowiednie metody wychowawcze oraz udzielając dziecku wsparcia.

Pierwszym krokiem powinno być zakupienie i przeczytanie poradnika pt. „Wrażliwe dziecko”. Upewnicie się, czy Wasza  pociecha jest nadwrażliwa, co przeżywa w każdej trudnej dla niej sytuacji, czym nadwrażliwość jest spowodowana, jakich błędów nie powinniście popełniać, jak skutecznie pomóc oraz spojrzycie w przyszłość- znajdziecie odpowiedź na pytanie, czy z nadwrażliwości się wyrasta?