„PAMIĄTKI BABUNI”, E. Waśniowska, Wyd. Mila 2006

Babcia. Senior rodu. Najmądrzejsza osoba. Bogata w doświadczenie. Niska, drobna, słaba, a jednak taka silna. Tyle już w życiu przeszła, tyle nacierpiała, tyle trudu włożyła, a jednak każdego obdarzy uśmiechem i dobrym słowem. Zawsze można do niej przyjść- wysłucha, doradzi, pomoże. Nigdy nie narzuca swojego zdania, choć chce poznać poglądy innych.

Nie nadąża za dzisiejszym światem, który różni się od czasów Jej młodości, a Ona i tak wciąż zaskakuje mnie swoją ciekawością młodego człowieka. Nierzadko młodsze pokolenia nie są w stanie pojąć tego, co Ona rozumie.

Moja Babcia. Cudowna, wspaniała, kochana Babcia.

Kiedy jako dziecko przychodziłam do Dziadków, wyciągali z szuflad swoje skarby. Były to czarno-białe zdjęcia, pocztówki, wojskowe odznaczenia Dziadka, korale Babci, guziki i inne różności. Pamiątki i cuda. Przedmioty praktyczne i nie wiadomo jakie.

Dziś przychodzę do Babci z Mężem (który jest traktowany jak rodowity wnuk) oraz Synkiem, czyli Jej prawnukiem. Szuflady są już inne, niż w czasach mojego dzieciństwa, ale i tak tkwią w nich te same skarby (dokładnie te same!!!) powiększone o laurki od wnucząt, listy z wakacyjnych wyjazdów, rodzinne zdjęcia czy ręcznie wykonane dziecięcymi łapkami upominki :)

Jeśli macie ochotę wraz z Waszymi starszymi dziećmi powspominać babcine pamiątki, skarby i historie, przenieść się w beztroskie lata dzieciństwa, zachęcam do poczytania pięknych i nastrojowych wierszy Emilii Waśniowskiej pod tytułem nomen omen „Pamiątki Babuni”.

Książka wydana jest w twardej oprawie, strony wykonane są z dobrego gatunkowo papieru, a stylowe ilustracje stanowią dopełnienie tego dzieła.

Tomik wierszy „Pamiątki Babuni” adresowałabym do starszych dzieci w wieku szkolnym, młodzieży oraz dorosłych.