Porozumienie bez Przemocy (skrót PbP) to sposób komunikowania się oparty na potrzebach i uczuciach. Lubię nazywać go językiem serca, znany jest też jako język empatii. To zbiór metod, które pozwalają porozumiewać się bez agresji, bez wywyższania się, bez pretensji, żalu, manipulacji. Przede wszystkim Porozumienie bez Przemocy to styl życia, coraz bardziej doceniany w Polsce (bo oczywiście na świecie od dawna o nim wiedzą i stosują), głównie w kręgach biznesu oraz edukacji.
Jestem zafascynowana metodą Marshalla B. Rosenberga. Kilka miesięcy temu przeszłam intensywne szkolenie wprowadzające, czytam literaturę poruszającą temat i staram się stosować na co dzień znane mi i wyćwiczone metody. Z doświadczenia, przyznam Wam, że Porozumienie bez Przemocy jest w stanie zmienić życie! Gdyby każdy człowiek na świecie komunikowałby się w ten sposób, nie wybuchałyby wojny, nie pojawiałyby się konflikty! Dlaczego zatem ciągle tak mało ludzi nie wie i nie stosuje tej metody? Ponieważ większość nie ma o niej pojęcia, a ponadto nie jest ona łatwa... Należy zacząć od zmiany sposobu postrzegania, od postaw, oczekiwań, a przecież właśnie to jest nam wpajane od chwili narodzin. Często nie zdajemy sobie sprawy, że działamy schematycznie, tak jak zostało nam to "wdrukowane". Nauka PbP to trochę jak proces psychoterapii- trzeba przepracować nasze błędy, błędy naszych bliskich, żale, smutki, oczekiwania, postawy. Każda taka zmiana wymaga naszego wysiłku, ogromnej świadomości, i zazwyczaj jest dotkliwa. Później jednak, kiedy przejdziemy już przez trudny początek, wszystko nabiera nowego sensu, a efekty zaczynają być widoczne.
W swojej pracy wychowawcy wykorzystuję metodę Porozumienia bez Przemocy każdego dnia. Staram się komunikować się z uczniami w ten sposób, ale też uczę ich języka serca. Od kilku tygodni nie rozstaję się z książką "Przyjaciele żyrafy. Bajki o empatii", opartą na języku serca według Marshalla B. Rosenberga. Noszę ją w torebce- zabieram do szkoły i czytam Uczniom, a później zabieram z powrotem do domu i czytam swoim Pociechom. I tak na okrągło. Dzieciaki same domagają się opowieści o żyrafie i jej przyjaciołach i nawet nie zdają sobie sprawy, ile wartości jest im przekazywanych poprzez tę lekturę.
Symbolem PbP jest właśnie żyrafa- ssak, zwierzę lądowe o największym sercu. Dlatego też, to żyrafa o imieniu Bibi jest główną bohaterką tej książki. Wraz ze swoimi przyjaciółmi mieszka w Leśnym Zakątku, miejscu, w którym stawia się na dialog.
"(...) czasem się świetnie bawimy, a czasem mamy różne zdania. Czasem się śmiejemy i cieszymy, a czasem złościmy i płaczemy. Jednak zawsze chcemy rozmawiać o tym, co się u nas dzieje. Niczym detektywi przyglądamy się uważnie naszym uczuciom i potrzebom naszych serc. Wspólnie, bo każdy jest tak samo ważny, budujemy świat, w którym najważniejsze są takie wartości jak EMPATIA, ZAUFANIE, POROZUMIENIE, WSPÓŁPRACA, DOBRA ZABAWA."
W książce tej znajdziecie 16 wartościowych opowiadań, zwracających uwagę na powyższe wartości. Adresowane są one do dzieci przedszkolnych, ale i nieco starsze skorzystają z nich równie wiele. Każda historia-rozdział kończy się propozycją pytań i zadań do rozmów z dziećmi. To ogromna zaleta publikacji! Bez dialogu nie osiągniemy zamierzonych efektów. A często nie wiemy, jak ugryźć temat. Dzięki zamieszczonym pytaniom łatwiej dojdziemy do porozumienia, omówimy najważniejsze wartości, posłuchamy siebie nawzajem. Poza tym z młodszymi dziećmi, w codziennych sytuacjach możemy wręcz przenieść się do Leśnego Zakątka i zastanowić się wspólnie, jak poradziłaby sobie z tym żyrafa Bibi i jej przyjaciele 😉.
Szczerze polecam "Bajki o empatii" wszystkim, którzy mają młodsze dzieci lub z nimi pracują- tym, którym zależy na ich świadomym wychowaniu zgodnie z potrzebami serca. Takie książki dla dzieci jak ta, warto mieć w swoje biblioteczce!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.