Nie żebym była jakoś wielce zniecierpliwiona, ale czekałam z ciekawością. A kiedy już pojawiła się pierwsza po Noblu powieść Olgi Tokarczuk, ciekawość nie pozwoliła mi już dłużej czekać! Tym bardziej, że tytuł tak bardzo mnie intrygował- co oznacza "empuzjon"?- zastanawiałam się...
Mam trudność, by napisać tę recenzję, ponieważ nie chcę zdradzić Wam zbyt wiele, by nie odebrać przyjemności czytania, a jednocześnie chciałabym Was zachęcić do sięgnięcia po ten tytuł.
To powieść bardzo nieoczywista, subtelna. Niby nostalgiczna, ale też i poruszająca. Warto przeczytać ją co najmniej ze dwa razy. Za pierwszym razem bowiem, czytamy ją z napięciem, zza którego krzaka coś wyskoczy, nie zwracając uwagi na to, co niewidoczne oczami. Dopiero podchodząc do lektury po raz drugi (a może i kolejny, tego jeszcze nie wiem), mamy szansę odkryć "drugie dno".
Historia dzieje się w uzdrowiskowej miejscowości Görbersdorf (dzisiejsze Sokołowsko na Dolnym Śląsku). 13 września 1913 roku do Pensjonatu dla Panów przyjeżdża chorujący na gruźlicę dwudziestokilkuletni Mieczysław Wojnicz, student politechniki ze Lwowa. Wraz z pozostałymi kuracjuszami toczy "męskie" rozmowy na temat porządku i sił tego świata: o władzy, demonach, sensie życia i kobietach. Wspólnie spędzany czas umilają sobie nalewką Schwärmerei, która pojawia się w powieści tak często, że staje się niemal jej bohaterką...
Co ciekawe, w "Empuzjonie", na pierwszym planie nie występują w ogóle kobiety. Nie znajdziemy tu żadnego dialogu z udziałem tej płci. Natomiast mizoginistyczne wypowiedzi bohaterów, jak i autentyczne poglądy znanych postaci historycznych (np. Freuda, Platona, Darwina i innych), przyprawiają co najmniej o gęsią skórkę, jak nie wybuch złości czytającego. A mimo wszystko, współczułam tym mężczyznom. Sama Olga Tokarczuk prosiła podczas swojego spotkania autorskiego w Hali Stulecia we Wrocławiu (bardzo polecam! Link tutaj), by się śmiać, ale mi nie było do śmiechu ani trochę.
W obliczu nagłej śmierci żony właściciela Pensjonatu dla Panów, bohaterowie uciekają przed swoją śmiercią, przed samymi sobą, przed siłami, których nie rozumieją, a które mają na nich wpływ.
Czytając "Empuzjon" zapisałam sobie kilka trafnych i życiowych cytatów, którymi muszę sobie wytapetować pokój 😍, ale nie chcę ich zdradzać, byście sami je odkryli, podobnie jak całą tę tajemniczą historię...
💖
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.