Jestem pewna, że każdy z nas pamięta, kiedy byliśmy dziećmi i rodzice opowiadali nam historie. Ja również mam takie ciepłe wspomnienia. Moje dzieciństwo przypadało na lata 80.- stan wojenny, komunę i codzienność w szaro-burych barwach. Pamiętam, że dosyć często wyłączano nam prąd, a wtedy całą rodziną zbieraliśmy się przy stole, Rodzice zapalali świece, a wówczas Mama opowiadała nam niesamowite historie, które wydarzyły się naprawdę w przeszłości i których bohaterami byli członkowie naszej rodziny. Dowiedziałam się więc, jak poznali się Mama z Tatą, Babcia z Dziadkiem, jakie przygody przeżywali będąc dziećmi, z czym musieli się zmagać, w co się bawili i tym podobne. Uwielbiałam te chwile i po dziś dzień ze wzruszeniem wracam do nich we wspomnieniach...
Wielu z nas wydaje się, że nie mają czasu opowiadać dzieciom historii. Ale przecież mogą to być krótkie opowiastki w odcinkach, w drodze do przedszkola lub szkoły, w samochodzie podczas stania w korku, wieczorem przed snem etc. Opowiadanie dzieciom historii to inwestycja. Zbliża do siebie, daje poczucie bezpieczeństwa, rozbudza empatię, wyobraźnię, pozwala pokonywać trudności życiowe, to także sposób przekazywania wartości i wzorców, strategia na uspokojenie, rozładowanie stresu czy poprawę humoru. A te wszystkie korzyści dotyczą obu stron- zarówno opowiadacza, jak i słuchającego! Badania wskazują również, że wiedza zawarta w historiach jest szybciej zapamiętywana, co daje kolejną zaletę: edukacyjną.
"Kiedy snujecie historię, ofiarowujecie dziecku samych siebie-
swoją uwagę, miłość, troskę."
Prawda jest taka, że przez całe nasze życie słuchamy i opowiadamy historie, nawet nie zdając sobie z tego czasem sprawy. To taka pierwotna umiejętność homo sapiens. Umiejętność naturalna, uniwersalna, niezależna od kultury, wartości religijnych czy społecznych, dostępna w każdym miejscu na świecie, i do tego jeszcze bezpłatna. Na opowieściach bazuje cała nasza ludzka kultura od zarania dziejów. Zatem:
"Opowiadanie historii to coś, co już umiecie, tylko nie zdajecie sobie z tego sprawy."
A jeżeli nadal macie obawy, nie wiecie od czego zacząć, zachęcam do przeczytania krótkiego poradnika "Jak opowiadać historie dzieciom", z którego pochodzą powyższe cytaty. W książce zawarto cenne i proste wskazówki, które uczynią każdego z Was gawędziarzem. Musicie tylko uwierzyć w siebie, że potraficie to zrobić! Na prawdę nie liczy się nawet fabuła, jedynie to, że poświęcacie uwagę swojemu dziecku. Opowiadane historie mogą być inspirowane codziennymi wydarzeniami, z którymi pociecha się styka. Świetnie sprawdzą się też zwierzęcy bohaterowie. Po prostu zacznijcie opowiadać. Niech poniesie Was intuicja i wyobraźnia. Z czasem, być może uczynicie z tego rytuał? A ze starszym dzieckiem stworzycie coś wspólnie? Niezależnie od wieku dziecka, żadna gra komputerowa, książka, wspólnie obejrzany film, nie zastąpi opowiedzianej historii 💕
Poradnik ten znajdziecie w dziale "Nowości" w księgarni internetowej Taniaksiazka.pl.
Wpis powstał we współpracy z księgarnią internetową Taniaksiazka.pl
Brzmi jak bardzo ciekawa lektura, obowiązkowa lektura dla każdego rodzica :) Opowiadanie historii dzieciom jest bardzo ważne, ponieważ daje poczucie oraz możliwość zaciekawienia światem.
OdpowiedzUsuńZgadzam się absolutnie :)
Usuń