Korzystanie z pomocy psychiatrycznej, zdaniem wielu ludzi, niesie za sobą wstyd, upokorzenie. Bo przecież "psychiatra jest od czubków"... Wokół tej dziedziny medycyny istnieje wiele mitów, stereotypów i upokorzeń. A przecież nasza dusza też choruje, podobnie jak ciało. W wielu momentach życia każdego człowieka pomocny mógłby okazać się psychiatra. Weźmy na przykład taką depresję, która uznawana jest już za chorobę cywilizacyjną, podobnie jak cukrzyca, otyłość, nowotwory czy choroby układu krążenia. Bardzo wiele osób zmaga się też z uzależnieniami różnego typu, bezsennością, nadpobudliwością, napadami lękowymi... To nie jest powód do wstydu!
Bywa i bardziej skomplikowanie. Czasem jesteśmy tak zajęci biegiem życia, że nie czujemy "siebie". Stajemy się nieczuli na to co się z nami i w nas dzieje. Zdarza się również- i to nierzadko- że zaprzeczamy temu, co czujemy lub temu, co się dzieje.
Pewne jest jedno- zaburzenia psychiki są naturalne, jak choroby ciała. Czas więc odczarować tę ciemną gałąź medycyny. Książka "Spod kozetki" opowiada o pracy harwardzkiego wybitnego psychiatry i jego najdziwniejszych przypadkach. A było ich wiele: masowe omdlenia,pacjent chcący amputować sobie rękę, mężczyzna z dwiema żonami, dziewczyna nago stojąca na głowie, psychiatra z paranoją, kobieta wierząca, że może zostać zapłodniona przez kontakt wzrokowy, utrata wzroku pod wpływem silnego stresu...
Profesor Gary Small dzieli się historią swojego życia zawodowego, jak i prywatnego. Robi to z dowcipem, talentem pisarskim, tworząc niezwykły klimat. Nie mogłam się oderwać od tej książki i trudno jest mi pogodzić się, że mam już lekturę za sobą (yhm, chyba potrzebuję psychiatry...😄). To jednocześnie autobiografia, jak i literatura faktu, gdyż dowiemy się z niej wiele o działaniach ludzkiego mózgu i tajnikach psychiki.
"Psychiatria bez przerwy ewoluuje. Ciągle odkrywamy bezpieczne i skuteczniejsze metody leczenia i coraz lepiej rozumiemy, jak skuteczna jest psychoterapia. Dzięki temu psychiatria jest dziś szanowaną dziedziną medycyny, która pomaga zarówno ciału, jak i umysłowi. Wszyscy na jakimś etapie życia przechodzimy przez emocjonalne burze. Bez względu na to, czy próbujemy sobie pomagać poczuciem humoru, wyparciem czy jeszcze innym mechanizmem obronnym, warto poświęcić kilka chwil na zastanowienie, jak działa nasz umysł. To praktyka, która przynosi nie tylko zrozumienie, ale też ulgę."
Świetnie napisany artykuł. Mam nadzieję, że będzie ich więcej.
OdpowiedzUsuńDziękuję! Bardzo mi miło :) Postaram się sprostać oczekiwaniom ;)
Usuń