Ostatnio wpadają mi w ręce trudne książki. "Spadek" nie jest wcale przyjemną, skandynawską sagą. To historia pełna bólu, traumy, zawiłości rodzinnych. To książka, która przeraża, dołuje i wstrząsa.
Słyszałam wiele historii z życia wziętych o rodzinach, które- dotąd zgodne- skłóciły się z powodu spadku. Majątek potrafi podzielić ludzi- jakie to przerażające... A jednak takiej opowieści jeszcze nie znałam...
Sędziwi, żyjący jeszcze rodzice postanawiają podzielić swój życiowy dobytek. Okazuje się jednak, iż na niekorzyść starszej córki i syna, faworyzując tym samym dwie młodsze córki. Od dwudziestu lat trwa nieustająca awantura między rodzeństwem i rodzicami. Młodsze siostry zachowują się tak, jakby rodzice byli chodzącymi ideałami, a pierworodna Bergljot i Bard- podłymi, niewdzięcznymi dziećmi. Niby każdy z nich wie, iż w rodzinie doszło do tragedii, naznaczając ją już na zawsze. Niby każdy z nich wie, iż w tej rodzinie są ofiary i jest też sprawca. A mimo tego, wszyscy- poza Bergljot i Bard- wypierają się przeszłości. Wypierają się faktów. Wypierają się bolesnej prawdy. Co się musiało stać, że Bergljot i Bard postanowili zaprzestać kontaktu z najbliższymi? Jaką tajemnicę kryje ta rodzina? Czy da się przerwać rodzinne tabu?
"Spadek" to studium psychologiczne ofiary rodzinnej przemocy oraz zapis procesu psychoanalizy. Sposób narracji sprawia, że czytelnik wnika wręcz w przeżycia głównej bohaterki.
Książka stała się w Norwegii głośno komentowana. U nas w Polsce, niestety przeszła bez echa- czy dlatego, że za mało Polaków ją przeczytało? Czy dlatego, że boimy się podejmować publicznie trudne wątki? Czy może dlatego, że lubimy zamiatać niewygodne sprawy pod dywan?
Wobec "Spadku" Vigdis Hjorth nie można przejść obojętnie. To historia, która wstrząsa i na długo pozostaje w pamięci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.