Wiem, wszystko wiem i rozumiem- mamy dosyć wysłuchiwania protestów naszych dzieci:
"Nie, nie pójdę do cioci!"
"Nie będę tego jeść!"
"Nie pójdę do przedszkola/ szkoły!"
"Nie lubię cię!"
...
Znacie to, prawda?
Mamy problem z Nie naszych milusińskich, przyznajcie... Męczy nas ciągłe Nie, więc denerwujemy się i urabiamy nasze dzieci na Tak.
Zarówno my byliśmy wychowywani, jak i nasze pociechy są wychowywane do kultury mówienia TAK. Bo niegrzecznie jest odmawiać, trzeba być miłym. Więc skłaniamy dzieci do rezygnowania z siebie, do pozwalania na przekraczanie ich granic, do uległości... Bo tak nam łatwiej- zarówno rodzicom, jak i nauczycielom. A później takie dzieci stają się dorosłymi, którzy pozwalają wchodzić szefowi lub koledze, koleżance na głowę, którzy pozwalają, by politycy decydowali o ich życiu, by inni naruszali ich osobistą przestrzeń, by padali w sidła oszustów i manipulatorów. Inną konsekwencją jest depresja, lęki i inne problemy psychiczne. Szczególnie brak asertywności dotyczy dziewczyn, kobiet.
Czy tego chcemy dla naszych dzieci? NIE!
Młode osoby zadają sobie często tego typu pytania:
❓Co, jeśli odmówię pójścia (na imprezę, do kina, gdziekolwiek) i już nigdy więcej nie dostanę zaproszenia?
❓Co, jeśli inni przestaną mnie lubić, bo nie zrobię tego, czego chcą?
❓Nikt nie lajkuje moich zdjęć. Czy ludzie mnie nie lubią?
❓Dlaczego robi mi się smutno od przeglądania własnych zdjęć?
❓Jak mam powstrzymać rodzeństwo przed wchodzeniem do mojego pokoju bez pozwolenia?
❓Co zrobić, gdy rodzice chcą, bym wzięła, wziął stronę któregoś z nich w konflikcie?
❓Jak sprawić, by rodzice uszanowali moją prywatność?
❓Dlaczego inne rodziny są normalne, a moja nie?
❓Kiedy wolno mi odmówić nauczycielom- i jak mam to zrobić?
❓Jak zareagować, gdy nauczyciel karze mnie za coś, co nie było moją winą?
❓Jak powiedzieć komuś, żeby przestał mnie przytulać?
❓Jak odmówić pocałunku?
❓Co zrobić, gdy nie mam pewności, czy czegoś chcę, czy nie?
❓Co powiedzieć, gdy ktoś wyśmiewa mój wygląd?
❓Dlaczego różnię się wyglądem od swoich znajomych?
❓Skąd wiedzieć, kiedy powiedzieć "dość"?
Tych pytań kotłuje się w głowach nastolatków jeszcze więcej! Te powyższe i dużo więcej stawia Michelle Elman w swojej książce "Jak mówić NIE", a także na nie odpowiada. Autorka porusza temat stawiania granic rówieśnikom, członkom rodziny i obcym. Podpowiada jak to robić w szkole, w domu, w internecie i gdziekolwiek indziej. Uświadamia również, że granice należy postawić w obronie własnego ciała i postrzegania siebie.
Michelle Elman podsuwa pomysły jak sobie radzić w codziennych sytuacjach: co powiedzieć, co zrobić, jak asertywnie zareagować. I mimo tego, że jestem już dawno dorosła i mam sporo doświadczeń na swoim życiowym koncie, to też wiele wyniosłam z lektury dla siebie. Wiele było dla mnie wartym uwagi przypomnieniem (ale gdy byłam nastolatkom nie miałam o tym pojęcia), a jednak na przykład w relacjach online nie zawsze wiem, jak się zachować.
Szczególnie doceniam w tej książce poruszenie tematu włączenia dziecka (obojętnie w jakim jest ono wieku!) w kłótnie i nieporozumienia rodziców. Niestety niektóre osoby są zmuszane do stawania pomiędzy rodzicami. Takie sytuacje w ogóle nie powinny mieć miejsca! I Autorka próbuje o tym przekonać swoich czytelników:
"To nie twoja rola, żeby naprawiać małżeństwo rodziców! Terapia rodziców to nie twoja działka! (...)."
Nawet podpowiada jakich słów użyć, by nastolatek mógł z godnością wybrnąć z tej trudnej dla niego sytuacji.
Cała książka pełna jest ważnych słów, które powinien sobie do głowy wbić każdy, na przykład:
To jest lektura, której potrzeba młodym ludziom, a szczególnie dziewczynkom!
Kategoria wiekowa: 10+
Ilość stron: 240
Oprawa: twarda
💥
Wpis powstał we współpracy z Wydawnictwem Znak,
nie miało to jednak wpływu na moją opinię o książce.
Dziękuję za przekazanie egzemplarza recenzenckiego!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.