„TACY SĄ CHŁOPCY”, A. Rao, M. Seaton, Wyd. Rebis, Poznań 2011

Dla przyszłych rodziców niby płeć ich dziecka nie ma znaczenia. Gdzieś kiedyś przeczytałam, że według przeprowadzonych badań, większość par wolałaby mieć syna! Dlaczego tak jest- nie wiem. Ale 8 lat temu powiedziałam mojemu przyszłemu mężowi, że w przyszłości będziemy mieli syna i będzie miał na imię Rysiu. Śmiał się wtedy ze mnie. Gdy zaszłam w ciążę, było dla nas oczywiste od samego początku, że czekamy na Rysia, chociaż gdyby się okazało, że jednak mamy dziewczynkę bylibyśmy tak samo szczęśliwi. Nie potrafię wytłumaczyć moich przypuszczeń, co do płci potomka. Natomiast przed porodem zaczęłam się martwić, czy będą potrafiła wychować i pielęgnować syna. Nigdy nie miałam do czynienia z małymi chłopcami i nie miałam pojęcia, jak się z nimi obchodzić!

Wobec chłopców ma się inne oczekiwania, niż wobec dziewczynek. Często przypina się im etykietki, czyli uprzedzenia. Chłopcy są ruchliwi, agresywni, lubią rywalizację, nie potrafią rozmawiać o swoich uczuciach itd. ... te cechy wcale nie muszą oznaczać kłopotów. Można i warto je wykorzystać podczas nauki życia we współczesnym świecie.

Książka pt. „Tacy są chłopcy. Wspieranie emocjonalnego i społecznego rozwoju chłopców w wymagającym świecie” wnosi do ich wychowania wiele cennych wskazówek, które zastosuje  się zarówno u kilkulatka, jak i nastolatka. To podręcznik podpowiadający jak wychować syna, by radził sobie z życiowymi wyzwaniami w każdym wieku. Znajdziesz w nim mnóstwo przykładów, obrazujących omawiane problemy oraz metody ich rozwiązywania. Właściwie, to czytając powinno się zaznaczać istotne dla nas treści i wracać do nich, kiedy potrzebujesz pomocy. Wierzcie mi- na każdego jest metoda, więc każdy rodzic syna znajdzie tu coś, czego szuka! Autor poświęca wiele takim sprawom jak lęk separacyjny, nieumiejętność zawierania i podtrzymywania przyjaźni, nie przestrzeganie granic i reguł, gnębienie lub bycie ofiarą, chęć bycia czarnym charakterem, nadpobudliwość ruchowa, dominacja, nieumiejętność przegrywania i przeżywanie porażek, nauka odczytywania własnych emocji, niechęć do szkoły czy sposoby na utrzymywanie dobrych relacji rodziców ze szkołą. Anthony Rao często podkreśla, iż to bardzo wątpliwe, by Wasz syn odbiegał zachowaniem od innych. Chłopcy tacy są! A na pocieszenie- problemy z zachowaniem przeważnie poprzedzają duży postęp w rozwoju procesów poznawczych. Więc jeśli Wasz syn nagle zaczął sprawiać Wam problemy, to uwaga- nadchodzi przełom!

Szczerze polecam! Książka warta zakupu. Będziecie po nią sięgać wielokrotnie.

(NIEDZIELNE) RACUCHY NA ZSIADŁYM MLEKU

Nie jest to danie zdrowe, gdyż racuchy smażymy na maśle... Ale robiła je moja Teściowa w każdą niedzielę na śniadanie, kiedy Mąż był dzieckiem. Dlatego to danie kojarzy się mu ze smakiem dzieciństwa, przypomina niedzielne poranki, słodki zapach unoszący się po mieszkaniu i budzący wszystkich śpiochów. A jeśli coś jest smakiem dzieciństwa, to musi znaleźć na blogu swoje miejsce :)

Kilka lat temu przeszłam szkolenie u Teściowej, dotyczące oczywiście robienia racuchów, by były „jak u mamusi” :))  Egzamin zdaję co jakiś czas u Męża...

Składniki:
500ml zsiadłego mleka
2,5- 2,75 szklanki mąki
1 cukier waniliowy
1 łyżeczka sody oczyszczonej
1 łyżeczka cukru
1 duże jajko lub 2 małe
masło do smażenia (nie margaryna!)
cukier puder do podania

Przygotowanie:
Do naczynia wlewamy zsiadłe mleko, wbijamy jajko, wsypujemy cukier i cukier waniliowy, mieszamy rózgą. Dodajemy stopniowo mąkę, mieszając. Masa powinna mieć bardzo gęstą konsystencję (Teściowa mówi, że nakłada, a nie leje ciasto łyżką na patelnie), na samym końcu dodajemy sodę. Rozgrzewamy patelnię, wrzucamy łyżkę masła, a gdy się rozpuści nakładamy łyżką masę racuchową (1 łyżka masy = 1 racuch). Racuchy powinny rosnąć podczas pieczenia. Gdy nabiorą złocistego koloru z obu stron (obracamy podczas smażenia), wykładamy do odsączenia na talerz wyłożony papierowym ręcznikiem. Posypujemy cukrem pudrem i zjadamy, delektując się smakiem dzieciństwa...

WARZYWA Z INDYKIEM Z PIECA

Prosta i zdrowa zapiekanka dla całej rodziny.

Składniki:
1kg ziemniaków
ok. 300g piersi z indyka
1 cebula (może być razem z czosnkiem)
1 cukinia
1 czerwona papryka
(mogą być inne warzywa takie jak pieczarki, bakłażan, kolorowa papryka)
przyprawa Shoarma lub inna
zioła prowansalskie
2 łyżki oliwy + trochę do natłuszczenia naczynia
1 łyżka sosu worcester
200 ml wody

Przygotowanie:
Naczynie żaroodporne natłuszczamy oliwą. Nagrzewamy piekarnik do 200 st. C. Obieramy ziemniaki, kroimy je w półksiężyce, wrzucamy do naczynia i wkładamy do piekarnika. Następnie kroimy w piórka cebulę, cukinię w półtalarki, paprykę w paski lub grubą kostkę. Przygotowujemy marynatę: wodę łączymy z oliwą, sosem worcester oraz ziołami. Dalej pokrojone warzywa dodajemy do ziemniaków, zalewamy marynatą, mieszamy i pieczemy 30 minut. W tym czasie przygotowujemy piersi z indyka- należy je pokroić w paseczki oraz obsypać przyprawą Shoarma. Po podanym czasie dodajemy do zapiekanki mięso, mieszamy z całością,  a następnie pieczemy kolejne 30 minut. I gotowe :)

„DZIECKO Z ADHD”, dr L. Honos- Webb, Wyd. Helion, Gliwice 2008

„Śmiejecie się ze mnie, bo jestem inny. Ja śmieję się z was, bo wszyscy jesteście tacy sami”- Jonathan Davis

To nie jest podręcznik opisujący objawy, przyczyny i możliwości leczenia ADHD. To poradnik, traktujący o atutach i wyjątkowości ludzi z ADHD.

O zespole nadpobudliwości psychoruchowej słyszał już chyba każdy. Nawet dzieci doskonale orientują się, co oznacza taka diagnoza. Nie jest to powód do chwały. A jednak osoby z ADHD cechuje ogromna kreatywność, wnikliwość i intuicja. Odmienność płynąca z omawianego schorzenia może być darem, a nie wstydem i ułomnością. Tak twierdzi i udowadnia dr Lara Honos- Webb, autorka „Dziecka z ADHD”.

Jej książka stanowi wsparcie dla każdego rodzica mającego swoją pociechę z tą dolegliwością. Pokazuje bardzo dobitnie, że nadpobudliwy mały człowiek jest pełnowartościową osobą, mogącą w pozytywny sposób skupiać wokół siebie ludzi oraz odnosić inne życiowe sukcesy.

Na kilkuset stronach znajdziecie także propozycje na dalszy rozwój pozytywnych cech, jak i metody wspierania rozwoju tych mniej wykształconych, lecz niezbędnych na co dzień, takich jak skupianie uwagi.

Od dzisiaj będę tę książkę polecać wszystkim rodzicom dzieci z ADHD, którzy czują się bezradni, zmęczeni, poirytowani, wstydzą się swoich pociech, lecz chcą im pomóc. Tak samo ma prawo czuć się nauczyciel, pedagog czy terapeuta, więc im również gorąco polecam.

Poradnik możecie znaleźć w księgarni internetowej Sensus.pl

„SUCHANOC. ŚPIJCIE SPOKOJNIE”- KAMPANIA EDUKACYJNA

„Suchanoc. Śpijcie spokojnie” to ogólnopolska kampania edukacyjna mająca na celu oswojenie społeczeństwa z tematem nocnego moczenia u dzieci, a w efekcie pomoc tysiącom polskich rodziców w spokojnym przejściu przez ten etap wspólnie z ich pociechami. W Polsce moczenie nocne dzieci stanowi temat tabu, mimo że zjawisko dotyczy ponad  400 tys. maluchów i często jest naturalnym etapem w ich rozwoju. Bajeczka pt. „Najtek i przyjaciele” pokazuje, że moczenie nocne nie powinno być powodem wstydu zarówno dla najmłodszych, jak i ich rodziców.

Bajeczkę, składającą się z dwóch części: „Błękitny dinozaur” i „Labirynt”, czytają Dorota Zawadzka, ekspert kampanii edukacyjnej „Suchanoc. Śpijcie spokojnie”, oraz aktor Rafał  Królikowski. Opisane w niej historie uczą dzieci tolerancji i radzenia sobie w trudnych sytuacjach, również tych dotyczących moczenia nocnego. Na zakończenie drugiej części Sonia Bohosiewicz śpiewa kołysankę pt. „Śpijcie spokojnie”.
 
Część dochodu ze sprzedaży płyty z bajką i kołysanką jest przeznaczona na zakup majteczek DryNites dla dzieci ze współpracujących domów dziecka. 

Dodatkowo  bajeczka „Najtek i przyjaciele” oraz kołysanka zostały załączone do pakietu edukacyjnego, który w ramach kampanii edukacyjnej „Suchanoc. Śpijcie spokojnie” trafił do 60 tys. przedszkolaków w całej Polsce. W pakiecie znalazły się przydatne wskazówki dla rodziców dotyczące emocji związanych ze wstydem w życiu dziecka oraz syndromu moczenia nocnego, a także przeznaczone dla nauczycieli konspekty czterech zajęć na temat przyjaźni i kłopotliwych sytuacji, z jakimi może mieć do czynienia przedszkolak.

Akcję wspiera grono ekspertów, tj. Dorota Zawadzka – psycholog dziecięcy, znana z programów telewizyjnych jako superniania, dr Katarzyna Gradomska- Prokop – lekarz nefrolog z Centrum Zdrowia Dziecka, oraz Dorota Kalinowska – psycholog i terapeuta dziecięcy. Ogólnopolska kampania „Suchanoc. Śpijcie spokojnie” została zainicjowana przez producenta specjalistycznych majteczek pod piżamkę DryNites.

Więcej informacji znaleźć można na stronie internetowej www.suchenoce.pl.

Mam już płytę „Najtek i przyjaciele” i Was również gorąco zachęcam do włączenia się do akcji. Nie tylko pomożecie maluchom z domów dziecka, ale także swojemu przedszkolakowi. Jeśli moczenie nocne jest też Waszym problemem, przy pomocy bajki terapeutycznej dziecku łatwiej będzie przezwyciężyć negatywne emocje z tym związane. A jeśli moczenie nocne jest Wam obce, to świetnie. Nauczcie jednak swoją pociechę tolerancji dla tych, którym się to zdarza. Będzie to być może pierwszy krok ku nauce TOLERANCJI szeroko rozumianej.