Bardzo dziwi mnie i zarazem smuci fakt, że są jeszcze na tej Ziemi tacy, którzy uważają, że ocieplenie klimatu to bzdura. Niestety ze wstydem muszę wymienić wśród nich naszego prezydenta, jak i innych polityków tej partii- jeden z nich z kpiną pytał w maju tego roku:"Gdzie jest to ocieplenie klimatu?"... Doszukałam się także smutnych danych z raportu „Ziemianie atakują”, z których wynika, iż 6 na 10 Polaków wątpi czy człowiek jest główną przyczyną globalnego ocieplenia 😧. Jest więc jeszcze gorzej niż myślałam! Kiedy to w końcu zrozumiemy, że jesteśmy odpowiedzialni za zmiany klimatu? Co jeszcze musi się stać? Do jakich tragedii, katastrof klimatycznych musi dojść?
Zażenowana tą sytuacją, chciałabym zainteresować Was książką dla dzieci właśnie o zmianach klimatycznych. Może jest jeszcze szansa, byśmy wspólnymi działaniami uratowali Matkę Ziemię, a tym samym nas samych?
Bohaterami tej opowieści są zwierzęta, które dotknęła susza. Główne źródło wody stawało się coraz mniejsze, płytsze, aż w końcu zaczęło brakować wodopoju.
"Niektórzy mówili, że oto nadchodzą czasy dla odważnych, dla tych, co chcą się sprawdzić! Przestaną się liczyć umowy i prawa, pozostaną siła i wola przeżycia. Nareszcie okaże się, ile kto jest wart. Ale inni, słysząc to, mówili, że właśnie odwrotnie, że trzeba sobie pomagać i tym bardziej pilnować przestrzegania prawa."
Ten cytat przypomina mi ostatnie miesiące i wybuch pandemii. Czy nie było z nami podobnie?
Wracając do książki, jedne zwierzęta popadały w złość, kłóciły się, szukały winnych. Inne opadały z sił i nadziei na powrót normalnych, dawnych czasów. W końcu przybierający na sile gniew i winę skierowano na uczciwe i równie poszkodowane Kookaburry, uważane jako odpowiedzialne za budzenie Tych, Co Zapalają Słońce. Wszyscy byli pewni, że skoro ptaki te wstają krótko przed wschodem, a zaraz po nich pojawia się gorące słońce, wysuszające wodę, to one są winne katastrofie.
Zachęcam do sięgnięcia po tę książkę i wspólne z dzieckiem prześledzenie losów jej bohaterów, które choć są dzikimi zwierzętami, posiadają ludzkie cechy i przekonania.
"Żaba" to piękna, mądra i przejmująca historia. Uwrażliwia młodych czytelników na zmiany klimatyczne, ale także na kwestie społeczne. Nie czytałabym jej jednak dziecku na dobranoc, gdyż po jej lekturze pojawia się wiele pytań (no chyba, że macie czas i ochotę przegadać całą noc- to też są chwile warte przeżycia). Na niektóre sama nie byłam i nie jestem w stanie odpowiedzieć. Trudno mi także zrozumieć zakończenie książki. Od kilku dni rozmyślam, co autorka miała na myśli i nie wiem... Mimo tego małego zgrzytu zachęcam do lektury wspólnie z dzieckiem, bo warto. A jeśli uda Wam się zrozumieć przekaz na końcu książki, błagam uświadomcie nas, o co chodzi 😉.
Kategoria wiekowa: 7+
Ilość stron: 90
Oprawa: twarda
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.