Jako dzieci opowiadano nam baśnie i bajki, które zwykle kończyły się słowami: "i żyli długo i szczęśliwie". Od początku życia więc wpaja się nam, że szczytem szczęścia jest małżeństwo, które to aż ocieka lukrem miłości dwojga ludzi. Ale czy prawdziwe życie tak wygląda?!
"Sądząc ze standardów rozpowszechnionych przez większość opowieści o miłości, nasze własne, prawdziwe związki niemal bez wyjątku są toksyczne i nieszczęśliwe. Nic dziwnego, że tak często jedynym wyjściem wydają się separacja i rozwód.
Powinniśmy być ostrożni i nie oceniać naszych relacji przez pryzmat wprowadzających w błąd wzorców narzucanych nam przez media. To sztuka się myli, nie życie. Zamiast się rozstawać, powinniśmy być może opowiadać historie bardziej zbliżone do rzeczywistości- które nie poświęcają tak wiele uwagi początkom, nie obiecują całkowitego zrozumienia, starają się przedstawić nasze kłopoty w kontekście i ukazują melancholijną, choć niepozbawioną nadziei drogę przez krainę miłości."
Do mojej biblioteczki trafiła "Prawdziwa historia miłości", książka wyjątkowa. To nie powieść, a opowieść o związku dwojga ludzi, która może służyć jako poradnik dla par, ale i tych, którzy dopiero szukają swojej "połówki". Autor pokazuje cienie i blaski związku w sposób uniwersalny i rzeczywisty, tak, że każde małżeństwo mogłoby się do tego odnieść.
"U podstawy dąsów tkwi zagmatwana mieszanka wielkiego gniewu i równie wielkiego pragnienia, by nie zdradzać powodów, które go wzbudziły. Ktoś, kto się dąsa, jednocześnie rozpaczliwie pragnie, żeby druga osoba go zrozumiała, a jednak wkłada wiele wysiłku w to, by w żaden sposób jej tego nie ułatwić. Sama konieczność wyjaśnienia stanowi sedno obrazy: jeśli partner lub partnerka faktycznie potrzebują wyjaśnienia, to znaczy, że na nie nie zasługują. Należy dodać, że bycie odbiorcą czyjejś obrazy jest przywilejem: oznacza to, że druga osoba na tyle nas ceni i nam ufa, by myśleć, że powinniśmy zrozumień jej krzywdę bez słów. To jeden z dziwniejszych darów miłości."
Zakochanie, romantyzm, dojrzałość, koniec romantyzmu to fazy miłości przedstawione w książce. Opowiadaną historię przeplatają wnikliwe komentarze autora-niczym najlepszego psychologa- którymi można by wytapetować sobie sypialnię 😉. To zdecydowanie nowość wśród poradników, ale i w podejściu do tematu miłości.A sama lektura to czysta przyjemność.
"Nie musimy zawsze zachowywać się racjonalnie, by żyć w dobrym związku, musimy tylko co jakiś czas znaleźć w sobie zdolność przyjęcia do wiadomości, by być może w jednej lub kilku sferach jesteśmy w pewnym stopniu niezrównoważeni."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.