Prawdziwa, wstrząsająca historia, która wydarzyła się współcześnie. Nie mogłam oderwać się od książki, obgryzając przy tym paznokcie. Nie mogłam spać, myśląc o tym, o czym właśnie przeczytałam, ciągle zadając sobie pytanie: "Jak to możliwe?"
Sięgając po "Uwolnioną" byłam pewna, że poznam opowieść o dziewczynce, która całe dzieciństwo nie chodziła do szkoły, a później do niej poszła i jej życie nabrało kolorów. To byłoby jednak za banalne. Książka okazała się autobiografią pełną przemocy fizycznej, jak i psychicznej, upokorzenia i uległości.
Tara Westover urodziła się w 1986 na przełomie września a października. Nikt z jej bliskich nie potrafi podać dokładnej daty- dziewczynka otrzymała akt urodzenia w wieku kilku lat, podając wybraną przez siebie datę. Matka była zielarką i akuszerką. Ojciec pracował fizycznie, zbierając złom oraz budując obory i stodoły. Kiedy dzieci podrosły pomagały mu w tym. Całe ich rodzinne życie było podporządkowane przygotowywaniem się do Dni Ohydy, które- według mormońskich wierzeń- miały nadejść. Tara, jak i jej rodzeństwo żyli w przekonaniu, że życie nie zależy od nich samych, lecz od Boga. Dziewczyna była straszona gniewem bożym oraz nadejściem czegoś w rodzaju końca świata.
Ojciec uważał, że miejsce kobiety jest w domu. Pieniądze są wytworem szatana. Służba zdrowia, jak i edukacja to spisek rządu mający na celu odciągnięcie ludzi od Boga. To dlatego Westoverowie nie posyłali dzieci do szkół, ani nie korzystali z pomocy lekarskiej, nie stosowali leków. Nawet kiedy wielokrotnie groziło im śmiertelne niebezpieczeństwo, ojciec odmawiał przyjazdu karetki. Jedynym leczeniem jakie stosowali było przyjmowanie preparatów homeopatycznych i zielarskich własnej roboty. Wszystkie pomysły pana Westover'a miały doprowadzić rodzinę do samowystarczalności.
Paranoja i fundamentalizm ojca, odebrały autorce szanse na normalne dzieciństwo. Była zastraszana, zmuszana do posłuszeństwa, emocjonalnie szantażowana, psychicznie gwałcona właściwie przez każdego z członków rodziny. Jako mechanizm obronny, do perfekcji opanowała zdolność okłamywania samej siebie. Całkowicie odcięła się od uczuć.
To dzięki jednemu ze starszych braci nieśmiało pomyślała o podjęciu nauki w publicznej szkole. Do 10. roku życia jedynym przedmiotem, którego systematycznie się uczyła był alfabet Morse'a, dlatego musiała włożyć sporo wysiłku i okazać się sprytem, by opanować materiał i zdać egzamin do college'u. Miała wtedy 17 lat. Kiedy opuściła rodzinny dom (nie myślcie, że poszło jej tak łatwo), trafiła na wspierających ludzi wokół siebie. Mimo wszystko wciąż była zamknięta w sobie, nieufna, żyła przekonaniami swojego ojca. Wielokrotnie wracała do rodziny, narażając się tym samym na śmiertelne niebezpieczeństwo.
Ostatecznie Tara Westover zdobyła dyplom licencjacki, otrzymała Gates Cambridge Scholarship, tytuł magistra w Trinity College w Cambridge. Gościnnie przebywała także na Uniwersytecie Harvarda. W końcu, w 2014 roku otrzymała stopień doktora w dziedzinie historii.
Tak, to prawda, edukacja niewątpliwie była drogą do wyzwolenia siebie, lecz książka w przeważającej części jest zapisem cierpienia przez jakie Tara przechodziła.
Historia mocna, brutalna i na długo pozostająca w pamięci. Ta nowość wydawniczą króluje w księgarniach, na Instagramie, na grupach facebookowych dla nałogowych czytaczy. Jest numerem 1. według "The Washington Post", "The Guardian", "New York Post" oraz "Time". A czy Was zainteresowała ta niezwykła opowieść? Sięgniecie po książkę? A może już to zrobiliście?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdą opinię :) Twoje zdanie na ten temat jest dla mnie niezwykle ważne.